Een voor de praktijk relevant vonnis:
Naar mijn mening praktische aandachtspunten en/of zaken ter praktische (her-)
overweging:
- Toegepast ‘puntensysteem’ i.p.v. (bijv.) ‘rapportcijfermodel’;
- (Schriftelijke) ‘communicatie’ tijdens de aanbestedingsprocedure;
- ‘Motivering’;
- (R.o. 3.9:) “Dat betekent dat niet van de
Gemeente behoeft te worden verwacht dat zij criteria zodanig beschrijft, in die
zin dat zij zeer exact en zeer gedetailleerd aangeeft wat nodig is om een
maximale score te behalen. Wel mag van haar worden verwacht dat zij in ieder
geval (enig) inzicht geeft in wat haar voorkeur heeft en wat door haar
gewaardeerd wordt.”;
- (R.o. 3.11:) “De voorzieningenrechter
erkent op zichzelf het belang van het stimuleren van inventiviteit bij
inschrijvers en erkent ook dat het voor de Gemeente belangrijk is een beeld te
krijgen van de potentiële opdrachtnemer. Echter, nu de Gemeente dit voor 25%
laat meewegen in plaats van bijvoorbeeld 5 of 10%, wordt de totaalscore in te
grote mate bepaald door een niet concreter afgebakende beoordelingsvrijheid van
de Gemeente.”
Ik heb overigens ook wel eens de indruk dat de laatste tijd in het
kader van de gunningscriteria te gemakkelijk (lichtzinnig) gebruik wordt
gemaakt van bijvoorbeeld ‘visie’ of ‘toegevoegde waarde’. Dat is zeker niet
onmogelijk, maar vergt wel een bepaalde (doordachte) ‘aanpak’ en ‘motivering’
van een en ander.
