Een inschrijver die het op (slechts) een (paar) punt (-en) niet eens is met de gunningsbeslissing en (op wat voor wijze dan ook) om een herbeoordeling door de aanbestedende dienst vraagt, moet ook rekening houden met een volledige herbeoordeling door de aanbestedende dienst.
Dat blijkt bijvoorbeeld uit Rechtbank Den Haag 18 november 2020, ECLI:NL:RBDHA:2020:11940:
http://deeplink.rechtspraak.nl/uitspraak?id=ECLI:NL:RBDHA:2020:11940
5.1. De
primaire vorderingen strekkende tot gunning van de opdracht aan Van Oord en tot
ongeldigverklaring van de inschrijving van [de VOF] zullen worden afgewezen.
Van Oord baseert die vorderingen in de kern op de omstandigheid dat de
inschrijving van [de VOF] bij de eerste beoordeling op subcriterium 1.3 als
risicovol was beoordeeld en dat er daarom een 5 was toegekend. Volgens Van Oord
kon de beoordelingscommissie in de herbeoordeling niet voorbij gaan aan de
feitelijke vaststelling van de eerste beoordelingscommissie dat de inschrijving
van [de VOF] risicovol was en had de tweede beoordelingscommissie in plaats van
een vijf toe te kennen aan dit subcriterium de inschrijving ongeldig moeten
verklaren. Met deze stellingen miskent Van Oord echter dat de eerste gunningsbeslissing
onvoorwaardelijk is ingetrokken. Deze gunningsbeslissing en de daaraan ten
grondslag liggende beoordeling wordt daarmee geacht niet meer te bestaan. Er
kan daarom niet op grond van de in de eerste gunningsbeslissing toegekende
beoordeling en cijfers worden geconcludeerd dat de inschrijving van [de VOF]
ongeldig is. Daar komt nog eens bij dat - zoals Rijkswaterstaat terecht
aanvoert - in de eerste beoordeling nu juist sprake was van een feitelijke
tegenstrijdigheden, aangezien ondanks het vastgestelde risicovol effect in de
inschrijving van [de VOF] die inschrijving niet ongeldig was verklaard. [de
VOF] heeft in dit verband bovendien nog aangevoerd dat zij aan alle eisen uit
de aanvraag voldoet - hetgeen Van Oord niet heeft betwist - en dat dan blijkens
het antwoord op vraag 120 in de NvI geen score lager dan zes mogelijk is. Deze
tegenstrijdigheden rechtvaardigen - zoals in het eerste kort geding al is
geoordeeld - de uitgevoerde volledige herbeoordeling van het plan van aanpak.
Bij een herbeoordeling geldt, volgens vaste jurisprudentie, dat de nieuwe
beoordelingscommissie geen weet kan en mag hebben van de eerdere beoordeling.
Gelet op dit alles zijn de primaire vorderingen, die gebaseerd zijn op
vaststellingen in de eerste beoordeling niet toewijsbaar.
[…]
5.3. Vanwege de subjectiviteit die inherent is aan de beoordeling van een kwalitatief gunningscriterium kan een beoordeling door een nieuw beoordelingsteam leiden tot een afwijkende beoordeling. De omstandigheid dat dat gebeurt, rechtvaardigt niet de conclusie dat de criteria op het onderdeel technisch management niet voldoende duidelijk, precies, objectief en ondubbelzinnig geformuleerd waren. Nog daargelaten dat Van Oord niet eerder heeft geklaagd over de formulering van de criteria op het onderdeel Technisch Management en zij dus in beginsel haar recht heeft verwerkt daarover in dit kort geding nog te klagen, heeft zij ook niet onderbouwd wáárom die criteria niet voldoende duidelijk, precies en ondubbelzinnig geformuleerd waren. De vergelijking tussen de cijfers in de eerste beoordeling en in de tweede beoordeling volstaat daarvoor simpelweg niet. Dit leidt er toe dat ook de subsidiaire vordering niet toewijsbaar is.
En bijvoorbeeld praktisch en feitelijk ook uit Rechtbank Midden-Nederland 19 juli 2019, ECLI:NL:RBMNE:2019:3440, Rechtbank Den Haag 3 januari 2018, ECLI:NL:RBDHA:2018:483 en Rechtbank Gelderland 26 april 2017, ECLI:NL:RBGEL:2017:2447.
Zie verder ook:
https://keesvandewater.blogspot.com/2015/05/in-subjectieve-en-objectieve-zin.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten