Als de aanbestedende dienst niet in de aanbestedingsstukken heeft vermeld,
dat een beroep op een derde voor wat betreft de door de aanbestedende dienst geëiste
ISO-certificering mogelijk is, dan is een beroep op een derde door een
inschrijver niet mogelijk.
Een rechtsregel waarop een inschrijver zich alsdan kan beroepen, ontbreekt immers.
En een rechtsregel die de aanbestedende dienst alsdan verplicht om een door een inschrijver gedaan beroep op een derde te honoreren, ontbreekt eveneens.
Daartoe (immers) het volgende.
Artikel 62 Richtlijn 2014/24/EU gaat over ‘kwaliteitsnormen’ en ‘normen inzake milieubeheer’ en luidt deels, voor zover hier relevant, als volgt:
1. Ingeval
aanbestedende diensten de overlegging eisen van een door een onafhankelijke
instantie opgestelde verklaring dat de ondernemer voldoet aan bepaalde kwaliteitsnormen,
met inbegrip van normen inzake toegankelijkheid voor gehandicapten, verwijzen
zij naar regelingen voor kwaliteitsbewaking op basis van de desbetreffende
Europese normenreeks die door geaccrediteerde instanties overeenkomstig de
Europese normenreeks zijn gecertificeerd. Zij erkennen gelijkwaardige
certificaten van in andere lidstaten gevestigde instellingen. Zij aanvaarden
eveneens andere bewijzen inzake gelijkwaardige kwaliteitsgaranties wanneer de
betrokken ondernemer die certificaten niet binnen de gestelde termijnen kan
verkrijgen om redenen die niet aan hem toe te schrijven zijn, mits de
ondernemer het bewijs levert dat de voorgestelde maatregelen op het gebied van
de kwaliteitsbewaking aan de kwaliteitsnormen te voldoen.
2. Wanneer
aanbestedende diensten de overlegging eisen van een door een onafhankelijke
instantie opgestelde verklaring dat de ondernemer voldoet aan bepaalde systemen
of normen inzake milieubeheer, verwijzen zij naar het communautair
milieubeheer- en milieuauditsysteem (EMAS) van de Unie of enig ander
milieubeheersysteem als erkend overeenkomstig artikel 45 van Verordening (EG)
nr. 1221/2009 of andere normen inzake milieubeheer op basis van de
toepasselijke Europese of internationale normen die door geaccrediteerde instanties
zijn gecertificeerd. Zij erkennen gelijkwaardige certificaten van in andere
lidstaten gevestigde instellingen.
[…]
En artikel 63 lid 1 Richtlijn 2014/24/EU luidt (slechts) als volgt:
Met betrekking tot de in artikel 58, lid 3, bedoelde
criteria inzake economische en financiële draagkracht en de in artikel 58, lid
4, bedoelde criteria inzake technische bekwaamheid en beroepsbekwaamheid kan
een ondernemer zich, in voorkomend geval en voor een bepaalde opdracht,
beroepen op de draagkracht van andere entiteiten, ongeacht de juridische aard
van zijn banden met die entiteiten. Wat betreft de criteria inzake de
onderwijs- en beroepskwalificaties in bijlage XII, deel II, onder f), of inzake
de relevante beroepservaring, mogen ondernemers zich evenwel slechts beroepen
op de draagkracht van andere entiteiten wanneer laatstgenoemde de werken of
diensten waarvoor die draagkracht vereist is, zal verrichten. Wanneer een
ondernemer zich op de draagkracht van andere entiteiten wil beroepen, toont hij
ten behoeve van de aanbestedende dienst aan dat hij zal kunnen beschikken over
de nodige middelen, bijvoorbeeld door overlegging van een verbintenis daartoe
van deze andere entiteiten.
In artikel 58 lid 3 en artikel 58 lid 4 van Richtlijn 2014/24/EU wordt (dus) geen melding gemaakt van ‘kwaliteitsnormen’ en ‘normen inzake milieubeheer’. Die normen worden immers (juist) in artikel 62 Richtlijn 2014/24/EU genoemd. Zie hierboven.
Artikel 63 lid 1 Richtlijn 2014/24/EU is geïmplementeerd door de artikelen 2.92 en 2.94 Aanbestedingswet 2012. Zie daartoe de Memorie van toelichting bij de Aanbestedingswet 2012, Tweede Kamer, vergaderjaar 2015-2016, 34 329, nr. 3, pagina’s 72 en 74.
Artikel 2.94 lid 1 Aanbestedingswet 2012 noemt daarom ook slechts ‘de technische bekwaamheid en beroepsbekwaamheid’. En artikel 2.92 lid 1 Aanbestedingswet 2012 ‘de financiële en economische draagkracht’.
Zie bijvoorbeeld het bepaalde in artikel 2.94 lid 1 Aanbestedingswet 2012:
Een ondernemer kan zich voor een bepaalde
overheidsopdracht beroepen op de technische bekwaamheid en beroepsbekwaamheid
van andere natuurlijke personen of rechtspersonen, ongeacht de juridische aard
van zijn banden met die natuurlijke personen of rechtspersonen, mits hij
aantoont dat hij kan beschikken over de voor de uitvoering van de
overheidsopdracht noodzakelijke middelen.
De artikelen 2.92 lid 1 en 2.94 lid 1 Aanbestedingswet 2012 hebben dus geen betrekking op (de) ‘kwaliteitsnormen’ en ‘normen inzake milieubeheer’.
Artikel 62 leden 1 en 2 Richtlijn 2014/24/EU is geïmplementeerd door de artikelen 2.96 en 2.97 Aanbestedingswet 2012. Zie Tweede Kamer, vergaderjaar 2015-2016, 34 329, nr. 3, pagina 75.
De artikelen 2.96 en 2.97 Aanbestedingswet 2012 gaan dus over (de) ‘kwaliteitsnormen’ en ‘normen inzake milieubeheer’, en dus over onder meer ISO-certificeringen, en hebben niets van doen met de artikelen 2.92 lid 1 en 2.94 lid 1 Aanbestedingswet 2012.
In het vonnis Rechtbank Overijssel 27 november 2023, ECLI:NL:RBOVE:2023:4802 had de aanbestedende dienst (‘Rova’), dus zonder daartoe verplicht te zijn, in de aanbestedingsstukken opgenomen, dat een beroep op een derde voor wat betreft de geëiste ISO-certificering mogelijk is:
4.13. In
het onderhavige geval heeft Rova wat betreft de informatiebeveiliging ter zake
perceel 2 gevraagd om een ISO 27001-certificaat (of gelijkwaardig). Tussen
partijen is niet in geschil dat dit een geschiktheidseis is. Op grond van
hoofdstuk IV onder E van de Aanbestedingsleidraad is het mogelijk om ten
aanzien van een geschiktheidseis een beroep te doen op de derde. Dat heeft
[partij] gedaan. Zij doet namelijk een beroep het ISO 27001-certificaat van een
door haar ingeschakelde onderaannemer.
Lees over het vonnis voornoemd ook:
https://keesvandewater.blogspot.com/2023/12/beschikken-over-een-iso-27001.html
En overigens:
https://keesvandewater.blogspot.com/2022/11/gelijkwaardige-maatregelen-op-het.html
Geen opmerkingen:
Een reactie posten