Net meegedaan aan een enquête. Daarin werd bevraagd naar het niet
nakomen van ‘EMVI-beloftes’.
Ik bedenk me nu; zou de in de praktijk gebruikte terminologie en/of
woordkeuze debet zijn aan hetgeen blijkbaar in de praktijk voor komt?
Immers, als je zou spreken over bijvoorbeeld een ‘EMVI-aanbod’ of ‘BPKV-aanbod’
dan is het evident, dat in het kader van aanbod en aanvaarding in de zin van artikel
6: 217 lid 1 Burgerlijk Wetboek (BW), een en ander in het voorkomend geval ‘gewoon’
een (niet) nakomingskwestie in de zin van Afdeling 9 van Titel 1 van Boek 6 BW
betreft.
In een aanbestedingsprocedure vraagt de aanbesteder om een concreet
aanbod, dat in het voorkomend geval door hem aanvaard wordt, waardoor een overeenkomst
tot stand komt, waarvan het niet-nakomen feitelijk ‘wanprestatie’ betreft met
alle wettelijke mogelijkheden en gevolgen van dien.
Het gaat in het aanbestedingsrecht (dus) niet om (EMVI-) beloftes. En dus
ook niet over niet-afdwingbare morele verplichtingen in de zin van bijvoorbeeld
‘belofte maakt schuld’.
Het BW werd niet genoemd in de enquête.
Downsizen kan uitlokken of aanleiding
geven…………
Geen opmerkingen:
Een reactie posten