Mijn ervaringen met een kleine 18 dagen ‘Aanbestedingswet 2012 in de
praktijk’, waaronder het maken van ‘formats’ en ‘standaarden’, het geven van
cursussen en het beoordelen van aanbestedingsdocumenten, doen mij (terdege)
beseffen, dat een strikte scheiding inkoop (‘procedureel’) en vaktechniek (‘inhoud’)
minst genomen nuancering behoeft.
In de ‘werken-sfeer’ hebben met name, de met de Aanbestedingswet 2012 gepaard
gaande ‘voorschriften’ uit de Gids Proportionaliteit, de nodige impact op
bijvoorbeeld de door de jaren heen opgebouwde ‘vanzelfsprekendheden’ en
‘standaarden’ in de ‘Administratieve delen’ van de RAW-, en Stabu-bestekken.
Bijvoorbeeld waar het de (‘standaard’-) afwijkingen op de UAV 1989/2012
betreft. Maar ook het ARW 2012 vraagt praktisch (toch) de nodige aandacht.
Ook de (voorheen) ‘bekende’ en ‘vertrouwde’ uitsluitingsgronden en
geschiktheidseisen blijken in het voorkomend geval thans een stuk minder
‘vanzelfsprekend’.
En een doelmatige gunning op ‘economisch meest voordelige inschrijving’
(EMVI) vereist feitelijk ‘inkoop- en aanbestedingsdenken’ bij het (aller-) eerste
'programma van eisen (en wensen)'. En (dus) niet (pas) wanneer het bestek klaar is.
De praktische implementatie van de Aanbestedingswet 2012 blijkt al met
al geen gemakkelijke opgave. Niet alleen moeten 'de aanbestedingsdocumenten’ worden
aangepast. Maar ook (vertrouwde) werk- en handelwijzen vragen aanpassing.
Enig succes en voorspoed kunnen de aanbestedende diensten en hun medewerkers de komende tijd dan ook (nog) wel gebruiken en toegewenst worden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten