Artikel 2.32 sub b Aanbestedingswet 2012 luidt als volgt:
De aanbestedende dienst kan de
onderhandelingsprocedure zonder aankondiging toepassen indien:
[…]
b. de
overheidsopdracht om technische of artistieke redenen of om redenen van bescherming
van uitsluitende rechten slechts aan een bepaalde ondernemer kan worden
toevertrouwd
[…]
Dienaangaande een interessant vonnis; Rechtbank Overijssel 16 juni
2015, ECLI:NL:RBOVE:2015:5829. Bijvoorbeeld (ook) voor de ICT-praktijk.
4.7. Resteert
de vraag of de gemeente gerechtigd was om de opdracht om de 30 bestaande,
alsmede de ‘nieuw’ aangeschafte 93 gebruikte Strada parkeerautomaten van een
upgrade te voorzien, aan TMC te gunnen. Daarbij is van belang dat de gemeente
heeft gesteld dat het slechts de levering van zogenaamde upgradekits behelst,
en niet ook - zoals Schmit Parkeersystemen meende - het laten stralen en
spuiten van de automaat. Dit laatste zal de gemeente zelf uitvoeren. De
gemeente heeft voorts betoogd dat slechts TMC de ombouw/upgrade kan en mag doen
vanwege technische redenen en ook om redenen van bescherming van intellectuele
eigendom (bescherming van broncodes), en ter ondersteuning van haar standpunt
heeft zij een rapport van onafhankelijk deskundige bureau Spark overgelegd
waarin zulks ook wordt bevestigd. Schmit Parkeersystemen heeft daarentegen
aangevoerd dat het ombouwen van de automaat - teneinde cashless betalen en
kenteken parkeren mogelijk te maken - tot gevolg heeft dat alles waarvoor een
broncode nodig is vervangen zal worden, zodat - nu eigenlijk sprake is van
vervanging van het gehele binnenwerk van de automaat - ook derde partijen de
upgrade zouden kunnen uitvoeren. De gemeente bestrijdt dit, niet alles wat
beschermd is voor een broncode zal worden vervangen. Het is geen vervanging van
het ‘hart’ van de automaat, slechts een upgrade door toevoeging van een
touchscreen en een cashless terminal. De voorzieningenrechter is van oordeel
dat de gemeente - onvoldoende weersproken - aannemelijk heeft gemaakt dat zij
slechts een upgrade van de parkeerautomaten laat plaatsvinden door zogenaamde
upgradekits die slechts door de oorspronkelijke leverancier, te weten TCM,
kunnen worden uitgevoerd. Daarmee heeft de gemeente zich terecht beroepen op de
uitzonderingsgronden als bedoeld in artikelen 2.32 en 2.33 van de
Aanbestedingswet.
Het (gehele) vonnis laat ook zien, hoe belangrijk (het) ‘motiveren’ (van
bijvoorbeeld keuzes) in de aanbestedingspraktijk is.
En dat het in het aanbestedingsrecht uiteindelijk (toch) ook gaat om
een concrete invulling van (een) concrete behoefte (n) van een aanbestedende
dienst. En (dus) niet om per definitie ‘alles aanbesteden’.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten