Wederom,
zie
een eerdere Blog, een reden om niet met een ‘beoordelingscommissie’ te werken, volgt uit Rechtbank
Limburg 23 juli 2019, ECLI:NL:RBLIM:2019:6843:
4.5. Het
debat van partijen spitst zich evenwel toe op de uitleg van de hoofdtekst van
de beoordeling in relatie tot de voetnoot: “De
kwaliteit wordt semantisch beoordeeld door de opdrachtgever (elke gemeente
apart en daarna gemiddeld) met niet, matig, voldoende of uitmuntend.”
4.6. Ter
zitting is door de gemeenten naar voren gebracht dat de beoordelingscommissie
bestond uit twee ambtenaren van de gemeente Weert en uit één ambtenaar van de
gemeente Nederweert en dat daardoor voldaan is aan de eis dat elke gemeente
apart een oordeel heeft gegeven over de inschrijving. De beoordelingscommissie
heeft beoordeeld als tevoren aangekondigd.
4.7. Taxi
Horn heeft zich ter kort gedingzitting op het standpunt gesteld dat de zinsnede
in de hoofdtekst een andere wijze van beoordelen behelst dan in de voetnoot
staat en dat de huidige uitkomst van de beoordeling niet past.
Zij stelt dat zij op grond van de in 4.5 geciteerde
tekst (de hoofdtekst) ervan mocht uitgaan dat zij per onderdeel van de uitvraag
de in de tabel genoemde score - 0, 3, 6 of 10 - kon behalen (“de opdrachtgever
beoordeelt de kwaliteit met niet, matig, voldoen of uitmuntend”), zodat het
puntentotaal (op het onderdeel duurzaamheid, gewaardeerd met factor 3) 0, 9, 18
of 30 zou zijn. Tevens mocht zij verwachten dat elke gemeente apart zou
beoordelen (“elke gemeente apart”). De wijze van middelen stelt zij ter
discussie, gehoord ook de toelichting van de gemeenten ter zitting, door te
wijzen op de onevenwichtige samenstelling van de beoordelingscommissie.
4.8. De
voorzieningenrechter is van oordeel dat de zinsnede “de opdrachtgever (elke
gemeente apart en daarna gemiddeld) [beoordeelt] met niet, matig voldoende of
uitmuntend” enerzijds niet te rijmen is met een beoordelingscommissie van drie
personen, waarvan de samenstelling zo is dat het oordeel van een gemeente
zwaarder weegt dan het oordeel van de andere (verhouding 2 staat tot 1) en waar
door drie wordt gedeeld en anderzijds niet te rijmen is met de zinsnede “elke
gemeente apart en daarna gemiddeld”. Gezien de objectieve (gebruikelijke)
betekenis van de bewoordingen van de hoofdtekst en de voetnoot, die niet anders
dan in samenhang moeten worden gelezen, is immers onduidelijk of de score van
“de opdrachtgever” op kwaliteit een 0, 3, 6 of 10 is of een gemiddelde (met de
breuk 1/3 of 1/2) daarvan.
4.9. Ook
overigens kan niet worden gevolgd dat louter omdat in de commissie zowel de
gemeente Weert als de gemeente Nederweert is vertegenwoordigd en die
vertegenwoordigers een onafhankelijke beoordeling doen, sprake is van een
beoordeling door “elke gemeente apart”.
4.10. Dat
geen van de potentiële inschrijvers vooraf over de beoordelingssystematiek
vragen heeft gesteld, mag niet worden tegengeworpen aan de inschrijver(s). De
beoordelingssystematiek is niet transparant en dat dient voor rekening en
risico van de gemeenten te komen.
En voor het onnavolgbare ‘semantisch’,
wijs ik bijvoorbeeld op:
Daar zou ik dus ook niet mee werken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten